فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۶۶: منم و دو چشم روشن برخ تو باز کردن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم و دو چشم روشن برخ تو باز کردن ز نعیم هر دو عالم در دل فراز کردن قدمی بهستی خود زدنست، قصه کوته بخیال کعبه تا کی ره خود دراز کردن چو تو صبح و شام خوانی بحریم وصل ما را چه ضرورتست ازین در سفر حجاز کردن تو گلی و من زبویت چو نسیم صبحگاهی بچه رو توانم ای گل ز تو احتراز کردن قدمی به دیده ام نه که بود نشان دولت بسر نیازمندان گذری بناز کردن چه عنایتست یا رب ز پی هزار غمزه گرهی ز طاق ابرو بکرشمه باز کردن چو زر از خیال لعلت منم و دلی پر آتش نفسی بزرد رویی زدن و گداز کردن بنعیم هر دو عالم نکند بدل فغانی نظری بنازنینی ز سر نیاز کردن فغانی شیرازی