فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۲۰: ما نقد جان بگوشه ی میخانه برده ایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما نقد جان بگوشه ی میخانه برده ایم دل را بچشم و غمزه ی ساقی سپرده ایم چون در حریم میکده مستان نوا کنند ما هم برآوریم صدایی نمرده ایم در اشک ما مبین بحقارت که این شراب از پرده های دیده ی روشن فشرده ایم پیکان آبدار ز تیر و کمان چرخ دلخواه تر ز قطره ی باران شمرده ایم از بسکه خورده ایم فرو آتش نهان مردم گمان برند که آبی فسرده ایم ما آن درخت بادیه خیزیم ای صبا کز تندباد حادثه صد زخم خورده ایم صدره باشک گرم فغانی و برق آه نقش خودی ز صفحه ی خاطر سترده ایم فغانی شیرازی