فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۵: رفتم ز کوی تو، چو مقامی نداشتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفتم ز کوی تو، چو مقامی نداشتم دل برگرفتم از تو، چو کامی نداشتم یکباره از وفای تو برداشتم امید چون از تو التفات تمامی نداشتم بر دل کدام روز که از همدمان تو دردی ز ناخوشی پیامی نداشتم روزی بکوی تو نگذشتم که در کمین آه کسی ز گوشه ی بامی نداشتم فریاد ازان زمان که رسیدی تو سرگران وز بیخودی مجال سلامی نداشتم عمرم گذشت در غم و آخر بکام دل در گوشه یی بپیش تو جامی نداشتم روزی نشد که همچو فغانی ز جور بخت فریاد صبح و گریه ی شامی نداشتم فغانی شیرازی