فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۴: ما بهر ساقیان دل فرزانه سوختیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما بهر ساقیان دل فرزانه سوختیم مجموعه ی خیال بمیخانه سوختیم آبی بر آتش دل ما هیچ کس نزد چندانکه پیش محرم و بیگانه سوختیم ما را کسی در انجمن خویش ره نداد چون بیکسان بگوشه ی ویرانه سوختیم غمخوار گو مسوز سپند از برای ما ما چون در آتش دل دیوانه سوختیم هرگز نداد صحبت بیگانه پرتوی پیش چراغ خویش چو پروانه سوختیم جان در سر زبان شد و کوته نشد سخن افسوس کاین چراغ بافسانه سوختیم تا صحبت تو هست چه پرتو دهد دگر حالا به یک کرشمه ی مستانه سوختیم بس خرمن مراد فغانی بباد رفت ما غافلان در آرزوی دانه سوختیم فغانی شیرازی