فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۸۸: ببویت صبحدم گریان بگلگشت چمن رفتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ببویت صبحدم گریان بگلگشت چمن رفتم نهادم روی بر روی گل و از خویشتن رفتم بگشت باغ رفت آن شاخ گل با تای پیراهن منش هچون صبا از پی ببوی پیرهن رفتم دلم ننشست جایی غیر خاک آستان او چو آب چشم خود چندانکه در هر انجمن رفتم تو ای گل بعد ازین با هر که می خواهد دلت بنشین که من چون لاله با داغ جفایت زین چمن رفتم دلی می باید و صبری که آرد تاب دیدارش فغانی گر دلی داری تو باش اینجا که من رفتم فغانی شیرازی