فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۸۲: از کوی تو چون باد بر آشفتم و رفتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از کوی تو چون باد بر آشفتم و رفتم گردی ز دل مدعیان رفتم و رفتم خون بسته دلم ته بته از داغ جدایی ایگل ز تماشای تو نشکفتم و رفتم ای کاش که می مردم و معلوم نمی شد این درد نهان تو که بنهفتم و رفتم آن وعده ی ناچار که صد بار شکستی یکبار دگر از تو پذیرفتم و رفتم خوار آمده زانکوی بیاد آرم و سوزم آن پند نکوخواه که نشنفتم و رفتم خالی نگذاری سر تابوت فغانی ای نخل خرامان، سخنی گفتم و رفتم فغانی شیرازی