فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۸: چند گردیم درین دیر کهن پیر شدیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند گردیم درین دیر کهن پیر شدیم آنقدر بیهده گشتیم که دلگیر شدیم کس ندیدیم که تلخی نشنیدیم ازو گرچه با پیر و جوان چون شکر و شیر شدیم هر کجا دیده ی امید گشودیم بصدق بیشتر از همه آنجا هدف تیر شدیم تا کی از همدمی خلق توان دید جفا بگسلیم از همه پیوند نه زنجیر شدیم اثرش آتش دل بود و ثمر قطره ی اشک آنکه عمری ز پی لعبت کشمیر شدیم این چه دامست و چه صیاد که با شیردلان بهوا داری آن سلسله نخجیر شدیم راه اگر راست فغانی و اگر نقش خطاست همچنان بر اثر خامه ی تقدیر شدیم فغانی شیرازی