فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۲: سروت که لاله رنگ شد از باده ی زلال
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سروت که لاله رنگ شد از باده ی زلال طوفان آتشست عیان در قبای آل سر می کشد نهال قدت از دم مسیح در بوستان کیست بدین نازکی نهال خوش آهویست چشم شکار افگنت ولی هرگز شکار کس نشد آن نازنین غزال دُر در صدف اگر ز لطافت کند سخن یابد ز لعل و گوهر لطف تو گوشمال می سوزم از نظاره ی آن روی آتشین از بس که سحر کرده بر آتش ز خط و خال یاقوت لعل سای تو از عشوه در سخن برگ گلبست جلوه کنان در قبای آل بیند ز نور شمع تجلی شهید عشق عکس مه جمال تو در دیده ی خیال روی جهان فروز تو در جلوه ساخته ست ذرات را بنور خود آیینه ی جمال آشفته بلبلیست فغانی درین چمن محروم مانده از حرم گلشن وصال فغانی شیرازی