فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۷: افزون ز صد قیامت در دل زیار آتش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
افزون ز صد قیامت در دل زیار آتش دوزخ یکی و سوزد ما را هزار آتش در جان ز عشق سوزی در دل ز طعن داغی یاران حذر که بارد زین روزگار آتش دلسوزی عزیزان بر گریه ام چه حاصل آبم گذشت از سر ناید بکار آتش دزدیده چند سوزم در گوشه های زندان آن به که برفروزم در پای دار آتش آتش شود گلستان روز وصال ما را از بخت واژگون شد گل در کنار آتش نه مرده ام نه زنده زین لطف و قهر تا کی وقت شراب آبی، گاه خمار آتش شد آفت فغانی چشمت ز همنشینان در گلستان نگیرد الا بخار آتش فغانی شیرازی