فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۳: هیچ دولت تا ابد باقی نمی ماند بکس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هیچ دولت تا ابد باقی نمی ماند بکس دولتی کان هست باقی دولت عشقست و بس مرغ دل تا دام زلف و دانه ی خال تو دید طایر اندیشه ام افتاد در دام هوس یار بی پروا و فریاد دل من بی اثر هم ز دل فریادها دارم هم از فریاد رس ریخت خون خلق و می سازد بجولان پایمال قاتل ما بر اسیران تند می راند فرس بوی گل هر جا که خواهی می رسد ای عندلیب خواه در گشت گلستان خواه در کنج قفس بینوایان را حضور گلشن و گلخن یکیست دیگران در سرو و گل بینند و ما در خار و خس بگذر از خود تا رسی ایدل بدان محمل نشین تا بکی سرگشته می گردی باو از جرس بسکه می نالد فغانی بیتو شبهای دراز صبح را از ناله ی او بر نمی آید نفس فغانی شیرازی