فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۲: آلوده بمی لعل ترا چون نگرد کس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آلوده بمی لعل ترا چون نگرد کس طاقت نبود کان لب میگون نگرد کس منت که رسیدم ز تو یکره بزلالی در ساغر خود چند همه خون نگرد کس خوبی تو، مکن گوش بگفتار بد آموز حیفست که بر مردمک دون نگرد کس مگذار که میرم بنما ان خط اگرچه حیفست که آن فال همایون نگرد کس افسون به چه کار آید اگر مهر و وفا نیست جایی که وفا نیست بافسون نگرد کس آن تشنه نیم من که به آبی خردم یار در آتشم ار بر لب جیحون نگرد کس خوش باد فغانی که همه وهم و خیالست گر کوکبه ی حشمت گردن نگرد کس فغانی شیرازی