فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۱۷: چون بمیخانه رسیدی سخن دور گذار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون بمیخانه رسیدی سخن دور گذار دختر رز طلبیدی هوس حور گذار بیشتر از می و معشوقه به عاشق نرسید قصه ی روضه دقیقست بجمهور گذار باز کن دیده ی بیدار در آیینه ی جام نظر خلوتیان را به همان نور گذار بلبلانند حریفان قدح باده طلب ساز چینی بطربخانه ی فغفور گذار هیچ عاقل نکند گوش بافسانه ی مست از رخ راز مکش پرده و مستور گذار راز سربسته ی معشوق ز بیگانه مپرس سر این مسأله با عاشق مهجور گذار سایه ی نخل کرم جوی که آنجاست ثمر وادی ما عرفاتست ره طور گذار این نه حرفیست که آخر شود ای باده فروش همچنینم بدر میکده مخمور گذار دل خرابست فغانی به خرابات گریز باقی عمر در آن منزل معمور گذار فغانی شیرازی