فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۲: دلم که همره آن مه چو ابر چست شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم که همره آن مه چو ابر چست شود گذار تا برود آن قدر که سست شود ندیده دامن پاک تو مهر و ماه هنوز درست باد کتانی که خانه شست شود قلم دریغ مدار از سفینه ی عاشق که این سفینه باصلاح تو درست شود نبات تازه ی تو می برد ز دیده گلاب تبارک الله ازان موسمی که رست شود من اولت چو بدیدم بغم نهادم دل که حکم خیر و شر هر کس از نخست شود دلم بخدمت نخل قدت برآمد زار که نازکست نهالی که تازه رست شود دلیر نیست فغانی هنوز در ره عشق مگر به خدمت اصحاب درد چست شود فغانی شیرازی