فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۹: ز می برآمده، آن رنگ آل تا چکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز می برآمده، آن رنگ آل تا چکند حضور عیش و غرور جمال تا چکند گره فگنده بر ابرو و کج نهاده کلاه هزار عربده دارد خیال تا چکند لبش بخنده ی جان بخش صد قیامت کرد ملاحت خط و انگیز خال تا چکند کند نگاه و من از پی روم رمیده ز خود بدام میکشدم آن غزال تا چکند خیال میوه ی وصل تو می پزد عاشق دلی گماشته بر آن نهال تا چکند ز چشم زخم زمان ایمنست صحبت ما ولی نتیجه ی روز وصال تا چکند ملالتیست عجب در دلم ز بیرحمی بجان بیخبرم این ملال تا چکند رقم کشد که بدستم هلاک خواهی شد بروزگار من این نیک فال تا چکند بهر بهانه بر اشفت مست و بیرون شد غم فغانی آشفته حال تا چکند فغانی شیرازی