فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۷: مرا یاد تو هر دم آتشی در دل برافروزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا یاد تو هر دم آتشی در دل برافروزد نگشته شعله از یکجا بجای دیگر افروزد درآ و خانه روشن کن که امشب مهلت عمرم بود چندانکه پیش من کسی شمعی برافروزد گرم سوزد خیال شمع رخسارت از آن خوشتر که محنتخانه ی من بیتو شمع خاور افروزد نیفتد بیتوام یکذره در دل پرتو شادی فلک هر چند شمع دولتم روشن تر افروزد چه سوزست این که چون رو مینهم بر آتش گلخن ز پهلوی دلم پیوسته روی اخگر افروزد چنین کز آتش رویت تن من گشت خاکستر دلم آیینه ی مقصود ازین خاکستر افروزد خوش آن محفل که بنشیند فغانی با دل سوزان جمال ساقی گلرخ بنور ساغر افروزد فغانی شیرازی