فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۸: ما را گلی از باغ تو چیدن نگذارند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما را گلی از باغ تو چیدن نگذارند چیدن چه خیالیست که دیدن نگذارند بهر سخنی از لبت ای غنچه ی خندان چون گل همه گوشیم شنیدن نگذارند هر جا که شود آینه ی روی تو پیدا آهی ز سر درد کشیدن نگذارند بی چاشنی درد و غم از ساغر مقصود یک جرعه بدلخواه چشیدن نگذارند ما را ز نمکدان تو ای کان ملاحت غیر از جگر پاره گزیدن نگذارند این طرفه که رندان خرابات مغان را پیراهن ناموس دریدن نگذارند هرچند کشد سرزنش خار فغانی او را گلی از باغ تو چیدن نگذارند فغانی شیرازی