فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۴: چون از می صبوحی رنگ رخش برآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون از می صبوحی رنگ رخش برآید بهر نظاره ی او خورشید بر در آید خوش آنکه سر بزانو باشم در انتظارش ناگه چو سر بر آرم آن ماه بر سر آید افسون پندگویان دیوانه ساخت ما را با آن پری بگویید تا در برابر آید آسوده یی کزین در بیرون رود سلامت دارد سر ملامت گر بار دیگر آید آن نور دیده دارد جا در دل فغانی در دل خوشست لیکن در دیده خوشتر آید فغانی شیرازی