فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۷: خوبی بالتفات وفا کم نمی شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوبی بالتفات وفا کم نمی شود بنمای رخ که از تو صفا کم نمی شود صحبت بیاد و بوسه بپیغام تا بکی این غایبانه بازی ما کم نمی شود من بوی جان فرستم و تو نکهت عبیر باری درین میانه صبا کم نمی شود روزی بود که با من مخلص یکی شوی در کار بنده لطف خدا کم نمی شود صد سال اگر وصال بود آرزو بجاست این درد جان ستان بدوا کم نمی شود اکنون که آمدی نظری هم نمی کنی از نرگس تو رنگ حیا کم نمی شود هر چند خیر بیش بود ذکر خیر بیش نعمت زیاده کن که جزا کم نمی شود یا رب چه خیر می کنی ای پادشاه حسن کز پیش درگه تو گدا کم نمی شود خون خوردنست کار فغانی بهجر و وصل آسوده چون شوم که بلا کم نمی شود فغانی شیرازی