فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۲: آن پریچهره که دیوانه اش اهل نظرند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن پریچهره که دیوانه اش اهل نظرند عاشقانش همه دیوانه تر از یکدگرند آه ازین عشوه نمایان که بهر چشم زدن در نظر چشمه ی نوشند و بدل نیشترند روی او پرو شمعیست که افروخت جهان دیگران نور چراغند که بر یکدگرند نکشم آه و کشم بر رخ دل پرده ی صبر آه ازین قوم که بر داغ نهان پرده درند ماه رخسار تو دارد اثر مهر تمام خوبرویان دگر چون مه نو بی اثرند از غلوی می عشق تو خبردار یکیست باقی آنند کزین رطل گران بیخبرند گر هزارند حریفان تو در چند هزار بدو جام از می عشق تو یکی جان نبرند بس کن این گریه ی شبگیر فغانی که چو صبح مردم از اشک جگرگون تو خونین جگرند فغانی شیرازی