فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۰: دلم که سوخت سپند مه جمال تو باد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم که سوخت سپند مه جمال تو باد اسیر سلسله و دام زلف و خال تو باد هزار افسر شاهی و تخت سلطانی فدای سلطنت حسن بیزوال تو باد تمام صورت احوال دردمندان را مدام جلوه در آیینه ی جمال تو باد ز دفتر دل عشاق چون گشایی فال نوای زمزمه ی شوق حسب حال تو باد چراغ دیده ی شب زنده دار من یا رب ز نور شمع طربخانه ی وصال تو باد چو صف کشند بتاراج دل سیه چشمان بلای اهل نظر شیوه ی غزال تو باد بلای جان فغانی و آفت نظرش کرشمه ی خم ابروی چون هلال تو باد فغانی شیرازی