فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۵: مرا به باده نه باغ و بهار شد باعث
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا به باده نه باغ و بهار شد باعث بهار و باغ چه باشد که یار شد باعث رسیده بود گل آن سرو چون به باغ آمد بیار می که یکی از هزار شد باعث نبود ناله ی مرغ چمن ز جلوه ی گل لطافت رخ آن گلعذار شد باعث اگر بمیکده رفتیم عذر ما بپذیر که باده خوردن ما را بهار شد باعث گر از تو یکدوسه روزی جدا شدیم مرنج که گردش فلک و روزگار شد باعث اگر ز کوی تو رفتم باختیار نبود فغان و ناله ی بی اختیار شد باعث بمجلس تو فغانی کشید طعن رقیب گل وصال تو بر زخم خار شد باعث فغانی شیرازی