فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۰: بازم چراغ دل بمی ناب روشنست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بازم چراغ دل بمی ناب روشنست چشمم ز جلوه ی گل سیراب روشنست چون صبح اگر ستاره فشانی کنم رواست کز دیدن تو دیده ی بیخواب روشنست امشب که در خرابه ی درویش آمدی بیرون مرو که خانه ز مهتاب روشنست بخشد صفای چشمه ی خورشید دیده را آیینه ی رخ تو که چون آب روشنست شمع مراد من ز تماشای ابرویت همچون چراغ گوشه ی محراب روشنست خالی مباد ساغر دور از می وصال کز این چراغ مجلس احباب روشنست سربازی فغانی شیدا به تیغ عشق جوهر صفت ز خنجر قصاب روشنست فغانی شیرازی