فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۵: عاشقان را دم گرم و نفس سرد بسست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عاشقان را دم گرم و نفس سرد بسست گرمی و گل نبود اشک و رخ زرد بسست آسمان گو بر هم شعله ی خورشید مدار که مرا همرهی آن مه شبگرد بسست مطلب جام جم و آینه ی اسکندر گر ز مردان رهی یکنظر مرد بسست نیم جانی بدر آورده ام از دیر مغان اینقدر زین سفر دور ره آورد بسست مرشد راه فنا تجربه ی زنده دلانست خضر این راه دل حادثه پرورد بسست شهره گشتیم بتر دامنی و تیره دلی چند ریزید بر آیینه ی ما گرد بسست از پریشانی شمعست گرانجانی جمع لب فرو بند فغانی نفس سرد بسست فغانی شیرازی