فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۳: خوبان که ز ملک دلشان چشم خراجست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوبان که ز ملک دلشان چشم خراجست حق نظرست آنکه ستانند نه باجست در دست طبیبست علاج همه دردی دردی که طبیبم دهد آنرا چه علاجست این درد که می آوردم مژده ی درمان در دل نمک سوده و در چشم زجاجست در منزل عنقا چه زید مرغ سلیمان چندانکه نظر می کنم آنجا سر و تاجست فیضی که نظر می برد از چشمه ی خورشید در روز توان یافت، سخن در شب داجست در آتش سودای تو صد قافله ی مشک خاکستر بازار بود این چه رواجست بسیار مکش این نفس سرد فغانی شاید که تحمل نکند گرم مزاجست فغانی شیرازی