فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۸: آمد سحاب و چهره ی گلها ز خواب شست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آمد سحاب و چهره ی گلها ز خواب شست نیسان دهان غنچه بمشک و گلاب شست صبحست می بنوش که گردون باشک گرم از بهر جرعه یی قدح آفتاب شست گو همچو برگ لاله ز برق فنا بسوز گل چون کتان خود بشب ماهتاب شست در آتشم ز دختر رز کاین حریف سوز عالم خراب کرد چو دست از خضاب شست از می خراب گشته دل ابتر منست دیوانه یی که لوح شکست و کتاب شست خوش باد وقت آنکه سبو بر سرم شکست وین دلق خونفشان ز نشان شراب شست از داغهای تازه برافراخت صد علم پشمینه ام که عشق بهفتاد آب شست بس رند جامه سوز که در مجلس شراب آلوده ساخت خرقه ولی با شراب شست در خاک و خون نشاند فغانی دل خراب تا دست از متاع جهان خراب شست فغانی شیرازی