فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۶: رویم شکفته از سخن تلخ مردمست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رویم شکفته از سخن تلخ مردمست زهرست در دهان و لبم در تبسمست بیطاقتم چنانکه ندارم مجال صبر رحمی، به دل درآی که جای ترحمست سیاره ی زبون چکند فتنه مهر تست در کار من گره نه از افلاک و انجمست دانم حلاوت سخن پند گو ولی آفت زبان ساقی شیرین تکلمست خون می چکد ز اطلس سیما بی سپهر بس رنگ بوالعجب که درین نیلگون حمست با هر که تاختی سر و جان باخت در رهت رخش ترا چه خون که نه در کاسه ی سمست از هیچ رو نبرد فغانی رهی بدوست خضر رهش شوید که در کار خود گمست فغانی شیرازی