فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۹۷: جفای لاله رخان راحت و فراغ منست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جفای لاله رخان راحت و فراغ منست هر آنچه داغ بود پیش خلق باغ منست سزد که آتش دل بر فلک زبانه کشد ازین هوی که شب و روز در دماغ منست دلم ربود و در آتش فگند و گفت بناز دگر کجا رود این صید چون بداغ منست دلی که طایر بستانسرای جنت بود بسی شبست که پروانه ی چراغ منست چو من به کلبه ی احزان شدم خراب چه سود که بوی پیرهن از دور در سراغ منست حریف جور نیی دل مده بساقی دور درین شراب نظر کن که در ایاغ منست چه عیش و ناز فغانی، نصیب دشمن باد چنین حضور که در گوشه ی فراغ منست فغانی شیرازی