فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۷۲: آنکه از لوح جفا نوک قلم باز گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنکه از لوح جفا نوک قلم باز گرفت زین دعا گوی چرا لطف و کرم باز گرفت مژده ی مهر و وفا می دهم یار مدام خود ندیدم که دمی جور و ستم باز گرفت حال آن خسته چه باشد که طبیبش بعلاج خواست صدره بنهد پیش، قدم باز گرفت من همانروز ببستم نظر از آب حیات که فلک درد می از ساغر جم باز گرفت در بیابان مکافات یکی ده بدرود هر که یک دانه ز مرغان حرم باز گرفت می رسد گل که کند صد طبق لعل نثار گر بهار از قدم سبزه درم باز گرفت قلم شوق فغانی ورقت کرد سیاه چند روزی که ازین صفحه قلم باز گرفت فغانی شیرازی