فغانی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۲: مدامت چهره گلگون از شراب لاله گون بادا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مدامت چهره گلگون از شراب لاله گون بادا ترا خوبی و ما را گرمی مهرت فزون بادا زجامت جرعه یی کز لعل نوشین چاشنی گیرد گرفتاران دل را شعله ی داغ درون بادا چو بگشایی لب از بهر سکون اضطراب من زلعلت هر تبسم سحر و هر گفتن فسون بادا فغان و ناله ی من کز دل محزون برون آید بگوشت خوشتر از صوت و صدای ارغنون بادا دلی کز حلقه ی زلف تو آزادی هوس دارد گرفتار بلا و بسته ی قید جنون بادا نمیگویم که دل از خار خار غیر خالی کن همین گویم که خارت از دل غیری برون بادا بعزم خانه ی چشم فغانی چون قدم مانی دل روشن چراغ راه و شوقت رهنمون بادا فغانی شیرازی