اهلی شیرازی
قصیده ها
شمارهٔ ۲۸ - در مرثیه عزیزی گوید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن گوهر پاکیزه که از دیده ما رفت در خاک فرو رفت مگر ورنه کجا رفت آه از ستم دهر که آن گلبن از ین باغ ناچیده گل عیش بصد خار بلا رفت سروری بنگارید بسنگ سرخاکش کاین سر و قدی بود بر باد فنارفت چون همت او عالم فانی نپسندید پا بر سر عالم زد و در ملک بقارفت امید وفا قطع شد از عالم فانی آنروز که در زیر گل این گنج وفا رفت در بزم جهان دامن آن شمع نیالود زان در حرم کعبه ارباب صفا رفت پای همه اهلی چو درین راه بلغزد ثابت قدم او بود که در راه خدا رفت یارب بکمال کرم خویش بیامرز او را که درین بتسلیم و رضا رفت اهلی شیرازی