اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۷۶: پیش سگت چو اشک من لافد ز مردم زادگی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیش سگت چو اشک من لافد ز مردم زادگی کاینجا بود شرط ادب مسکینی و افتادگی آیینه با رخسار تو خود در مقابل چون کند عکس رخت بازی دهد آیینه را از سادگی جان تا نسوزم پیش تو ننشینم از پا همچو شمع تا زنده ام در خدمتت دارم بجان استادگی از مطرب و ساقی و می بزمت به از جنت بود در جنت اسباب طرب نبود بدین آمادگی اهلی چه در بند غمی آزاده همچون سرو شو کز هرچه در عالم بود خوشتر بود آزادگی اهلی شیرازی