اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۷۴: سوختم چند چو برق آیی و چون باد روی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سوختم چند چو برق آیی و چون باد روی من بصد فتنه گرفتار و تو آزادی روی میکنی جور و جفا تا نکنم یاد تو لیک تو نه آنی که بجور و ستم از یاد روی مردم از ناله مردم بکسان جور مکن هم مرا سوز اگر از پی بیداد روی ایخوش آندم که چو بازیچه طفلان گشتم سوی من خنده زنان آیی و دلشاد روی از پی پرسش اهلی چه کنی رنجه قدم ترسم آزرده ز بس ناله و فریاد روی اهلی شیرازی