اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۶۴: نظری فکن که دارم تن زار و روی زردی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نظری فکن که دارم تن زار و روی زردی لب خشک و دیده تر دل گرم و آه سردی تو که آفتاب حسنی چه غمت ز خاکساران که بدامن تو هرگز ننشسته است گردی غم جان خسته ما نخورد طبیب جانها مگر این طبیب مارا بدهد خدای دردی دل خسته زخم هجران به هلاک کرد درمان اگر این دوا نبودی دل ریش ما چه کردی سر آنحریف گردم که بخون خویش رقصد نه چو گرد باشد بره تو هرزه گردی که رسد بخضر و عیسی برسان بما خدایا نفس حیات بخشی قدم جهان نوردی تو بسعی خویش اهلی نشوی قبول دلها مگر آنکه بر تو افتد نظر قبول مردی اهلی شیرازی