اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۵۳: کاشکی فرق سرم فرش سرایت بودی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کاشکی فرق سرم فرش سرایت بودی تا شب و روز رخم در کف پایت بودی لذت زخم تو از راحت مرهم بیش است کاش بر من همه دم زخم جفایت بودی کاش جان بلبل باغ تو شدی تا همه وقت در تماشای رخ روح فزایت بودی ای پریرخ مه نو ابروی شوخ تو ندید ورنه دیوانه و انگشت نمایت بودی آنچه من یافتم از حسن تو گر دیدی خلق هر دو عالم همه یکبار فدایت بودی اینهمه حشمت و خوبی که خدا داد بتو جای آنست که رحمی بگدایت بودی اهلی از دعوی یاری بدرش جای نبود گر سگش میشدی آنجا همه جایت بودی اهلی شیرازی