اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۰۴: ای اشک جگر سوز که در چشم پر آیی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای اشک جگر سوز که در چشم پر آیی بنشین که نمک ریزه دلهای کبابی یارب که کف پای تو بر دیده که مالد شبها که تو افتاده ز می مست و خرابی دریاب کزین همنفسان زود برنجی و آنگاه چو من سوخته جویی و نیابی پروای که داری تو که با حشمت شاهی سرخوش ز می حسنی و مستان ز شرابی بیداری اهلی بامیدی است که یکشب بوسد کف پای تو نه بیند که بخوابی اهلی شیرازی