اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۹۲: تا کی ای رشگ پری عالمی از غم بکشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کی ای رشگ پری عالمی از غم بکشی در غم آن من دل خسته بماتم بکشی مردم از دست تو تا چند ترا جور بود نه که خوبی بتو دادند که آدم بکشی گر بعیسی نفسی جان بدهد باز لبت جان من خلق جهان را بتو یکدم بکشی چونهمه عالم از انفاس تو جان یافته اند نیست کس را سخنی گر همه عالم بکشی اهلی سوخته چونشمع چه کردست که تو هم بسوزی ز غم خویشتن هم بکشی اهلی شیرازی