اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۷۱: بیا و درد هجران را دوا ده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا و درد هجران را دوا ده ز شربتخانه وصلم شفا ده غم عاشق کشت داد جفا داد تو بر عکس ایپری داد وفا ده تراکان ملاحت آفریدند از آن کان نمک بخشی بما ده همه حسن و جوانی حق ترا داد زکوه آن بدین پیر گدا ده دلا، از گل هوا داری بیاموز تن و جان جمله بر باد هوا ده صفای کعبه را با کعبه بگذار بیا و خانه دل را صفا ده بتلخی کوهکن میمرد و میگفت الهی جان شیرین را بقا ده بخوبان همعنان اهلی چه گردی عنان در دست تسلیم و رضا ده اهلی شیرازی