اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۴۲: تو ببزم عیش و نبود ره من در آن میانه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو ببزم عیش و نبود ره من در آن میانه بچه حیله پیشت آیم چه سخن کنم بهانه هوس فسانه یا رب شودت گهی که با من بتو گویم از غم خود سخنی در آن فسانه همه شب بخواب بینم بطواف کعبه خود را چو شبی رسد بکویت سر من بر آستانه بخدا که بیتو جایی نبود قرار و خوابم مگر آنکه مست افتم بدر شرابخانه دو لب تو را چو اهلی نگزد زرشک میرد که مدام عیش دارد لب جام از آن میانه اهلی شیرازی