اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۳۹: خوش آنکه بودمه من زباده مست شده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آنکه بودمه من زباده مست شده فکنده دست ز دوش من و ز دست شده چو کام از آن لب میگون دلم مست یافت چنان خوشست بمستی که می پرست شده اگر چه دین و دلم شد شراب و شاهد و ساقی چرا ملول نشینم چو هر چه هست شده مگر غبار مرا سر بلند سازد باد چنین که در ره یارم چو خاک پست شده خمیده شد چو کمان قد اهلی از غم یار کشاکش اجلس در پی شکست شده اهلی شیرازی