اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۷۶: خواهی که عاشقانه سماعت کند خوشان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خواهی که عاشقانه سماعت کند خوشان جانرا بر آستین نه و بر دوست برفشان صحبت خوشست و ناخوشم از غیر می کجاست تا کم کنند درد سر خویش ناخوشان تا کی عذاب جان کشم از زاهدان خشک بد دوزخیست صحبت افسرده آتشان ما زهر غم خوریم و حسودان بفکر ما یارب حسود را هم ازین چاشنی چشان ایشمع حسن بهر چه برخاستی بخشم بنشین بلطف و آتش کین را فرونشان کشتی به بی نشانی ام اما بخون چو مرغ چندان طپم که دامنت از خون کنم نشان اهلی تو با بتانی و ما با سگان در با سرکشان خوشی تو و ما با جفا کشان اهلی شیرازی