اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۲۱: از جهان چون لاله داغت ایسهی قد میبریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از جهان چون لاله داغت ایسهی قد میبریم از ازل آورده ایم این داغ و با خود میبریم میرویم ازین چمن با دست خالی همچو گل داغ دل کاورده ایم اینجا یکی صد میبریم جان من با عاشقان گر بد کنی نیکو بود با رقیبان گر نکویی میکنی بد میبریم ساقیا از غمزه ما را می بحد خود بده ورنه عیب ما مکن گر مستی از حد میبریم غلغل عیش حریفان است در طاس فلک ما همین درد سر از طاق زبرجد میبریم غم مخور اهلی که آخر در حریم وصل دوست ره بیمن دولت آل محمد میبریم اهلی شیرازی