اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۹۹: خوش آنکه همنفس یار خویشتن بودم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آنکه همنفس یار خویشتن بودم رفیق و همدم و همراز و همسخن بودم خوش آنکه جلوه چو میکرد آفتاب رخش من آفتاب پرستی چو برهمن بودم خوش آنکه در چمن حسن آنگل از مستی همی شکفت و منش بلبل چمن بودم خوش آنکه لعل لبش چونشکر فشان میشد من از نشاط چون طوطی شکر شکن بودم خوش آنکه پیش لبش میگریست شیشه می که من بخنده چو ساغر از آن دهن بودم خوش آنکه آن دهنم خاتم سلیمان بود بر غم خصم من ایمن ز اهرمن بودم کنون ز نرگس او یک نظر مرا اهلی امید نیست تو گویی که آن نه من بودم اهلی شیرازی