اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۸۷: مه من که هرگز گزندت نه بینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مه من که هرگز گزندت نه بینم فراق توام سوخت چندت نه بینم بصد سر و نازم اگر دیده افتد یکی همچو قد بلندت نه بینم به پایت چه ریزم که چیزی ندارم بجز جان و آنهم پسندت نه بینم چه چابک سواری که نازک غزالی نیابم که صید کمندت نه بینم تو آنشمعی ایشوخ بی چشم زخمی که جز جان اهلی سپندت نه بینم اهلی شیرازی