اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۲۶: پیش تو ایطبیب جان بسکه ز خویش میروم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیش تو ایطبیب جان بسکه ز خویش میروم حال نگفته از درت بادل ریش میروم از همه کس چو ذره ام پیش تو آفتاب پس گر بمنت نظر بود از همه پیش میروم پیش زبان مدعی چون مگسم چه غم بود من که بباد نوش تو بر سر نیش میروم پیش تو آفتاب اگر ذره صفت ز جا روم مهر تو میکشد مرا من نه بخویش میروم عشق بتان شد از ازل کیش من ایخدا پرست عیب چه میکنی مرا کز پی کیش میروم منکه چو طفل اشک خود زاده کوی دوستم اهلی از آن درم مکن منع که بیش میروم اهلی شیرازی