اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۱۴: ز در مران اگر آلوده و هوسناکیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز در مران اگر آلوده و هوسناکیم سگ تو ایم گر آلوده و اگر پاکیم چه غم ززخم تو ما را غمی که هست این است که مرهم دل غیری و ما جگر چاکیم بیک نگاه تو صد جان دهیم و غم نخوریم نگاه کن که ز شوق تو تا چه بی باکیم اگر چه زهر فراق تو کار در جان کرد بیا که زنده هنوز از امید تریاکیم کجاست برق فنا کاتش افکند درما که دیر شد که درین باغ خار و خاشاکیم به گرد مرکب آنشهسوار کس نرسد همین سعادت ما بس که صید فتراکیم تو رخ متاب فلک گو بکین اهلی باش که ما بمهر تو فارغ ز کین افلاکیم اهلی شیرازی