اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۰۸: منم آنکه مست و بیخود ز غم تو لاله رویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم آنکه مست و بیخود ز غم تو لاله رویم همه عشق و درد و داغم همه شوق و آرزویم تو بهار عاشقانی بخدا اگر نباشی نه بهار باغ بینم نه گل و سمن ببویم مگرت بخواب بینم چو حیات خضر اگر نه خبر تو از که پرسم اثر تو از که جویم؟ ز محبت تو با من همه خلق چون رقیبند بکه راز خود گشایم غم خویش با که گویم؟ دل عاشقان بمویی ز امید بسته داری بوفا که مگسل از من که ضعیفتر ز مویم همه جان اگر شوم من نگهت هنوز نتوان مگر آنکه چشم و جان هم ز غبار تن بشویم تو که پادشاه حسنی بگدا کجا نشینی بزکوه حسن گای نظری فکن بسویم زمن آن غزال مشکین نرمد ز طعن مردم من ازین کرشمه اهلی سگ آن فرشته خویم اهلی شیرازی