اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۹۹۷: خوش آنکه پیش تو دور از دیار خود گریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آنکه پیش تو دور از دیار خود گریم بهانه غربت و بر حال زار خود گریم گهی که خاک شوم خیزم از مزار چو گرد بچشم خلق روم بر مزار خود گریم چو شمع گریه بپروانه کی کنم گر سوخت که گر توان بغم روزگار خود گریم ز آب دیده خورد کشته امیدم آب کجاست اشک که بر کشتکار خود گریم بس است زخم درون چشم خون فشان اهلی دمی که بر دل و جان فکار خود گریم اهلی شیرازی