اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۹۷۱: چه شود گرت زمانی من دلفکار بینم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه شود گرت زمانی من دلفکار بینم دل بیقرار یکدم زتو برقرار بینم نه مروت است و غیرت که تو سر و ناز پرور بکنار غیر باشی منت از کنار بینم هوسی جز این ندارم که بچشم زنده بر سر سرخویش خاکپایت من خاکسار بینم من زار چون ننالم که درین چمن چو بلبل ز گلی که نیست خارش همه زخم خار بینم تو غزال مشکبویی من خسته دل ببویت سگ آن خجسته بختم که ترا شکار بینم من پیر شرم بادم ز سفید مویی خود که جدا ز نوجوانان چمن و بهار بینم نه تویی ز عشق اهلی بفغان چو بلبل و بس که خراب حسن او گل چو تو صد هزار بینم اهلی شیرازی