اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۹۱۰: نبود کسی که نبود بلب تو اشتیاقش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نبود کسی که نبود بلب تو اشتیاقش مگر آدمی نباشد؟ که نباشد این مذاقش می صاف و لعل نوشین که نخواهد ای پری وش مگر آن حریف مسکین که نیفتد اتفاقش ز فراق خاک گشتم ببر ایصبا غبارم سوی آن مسیح جانها که هلاکم از فراقش منم آن شکسته خاطر که ز بهر آن مه نو همه زود در تفحص همه شب کنم سراغش دو دل است بخت با من بگذار کاین ستاره به شرار دل بسوزد که بجانم از نفاقش ز شراب توبه اهلی نکنی که دختر رز بکسی حلال باشد که نمیدهد طلاقش اهلی شیرازی