اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۹۰۵: چون شیشه پرم از غم پیمان گسل خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون شیشه پرم از غم پیمان گسل خویش بگذار که خالی کنم از گریه دل خویش گر سوزش پروانه ز نزدیکی شمع است من سوختم از دوری شمع چگل خویش داغ سگ کویت همه را خط غلامی است ما نیز نهادیم برین خط سجل خویش حقا که برابر نکنم عیش دو عالم با شادی گه گاه و غم متصل خویش هرچند که اهلی ز جهان مهر گیاجست بویی نشنیدست مگر ز آب و گل خویش اهلی شیرازی